Ja, dat is mijn grootste doel voor 2020.

Na een goede tweede helft van 2019 waarin ik gelukkig weer boven mijn ziekte van Pfeiffer ben gekomen en ook nog goede resultaten in de Laser standaard heb kunnen neerzetten (10e plaats Europees kampioenschap en Nederlands kampioen) wil ik mijn laatste kansen om een ticket naar de Olympische Spelen te verdienen met beide handen aanpakken.

De eis van het NOC/NSF hiervoor is dat ik twee keer bij de eerste acht of één keer bij de eerste drie landen (dit kan aangescherpt worden als niet iedereen mee doet) moet eindigen in drie aangewezen series in het voorjaar. Dat zijn Sail Melbourne, het wereldkampioenschap in Melbourne en de Princess Sofía Trophy in Palma de Mallorca. Daarnaast zal ook nog het land moeten worden geselecteerd tijdens de World Cup serie in Genua in april.

Helaas zijn mijn teamgenoten een aantal maanden geleden gestopt met zeilen en dat heb ik gemerkt. Eerst maakten we als team een plan, waarbij nu alles op mij neer komt. Deze overstap was in het begin lastig maar daarna heeft het me meer vrijheid en bewustwording gebracht.  Ik heb veel hulp gekregen van zowel mensen binnen de bond als erbuiten om een goed programma op te stellen. Een programma waarbij ik zo fit mogelijk en met de juiste skills op de start van het WK kan verschijnen.

Een nadeel wanneer je alleen bent is dat je geen teamgenoten hebt waaraan je je kunt optrekken en motiveren, maar voornamelijk ook mee kunt sparren. Ik ben daarom naar Weymouth geweest om met de Ierse en Britse zeilers te trainen. In Vilamoura heb ik onder leiding van Margriet Matthijsse met de jeugd van Nederland getraind en de Grand Prix gevaren waarna ik nog een aantal dagen ben gebleven om met andere buitenlanders te kunnen sparren. Vanaf eind december verblijf ik in Melbourne om mij goed te kunnen voorbereiden op de komende belangrijke series. In Melbourne zijn dan veel buitenlandse topteams aanwezig.

Daarnaast heb ik ook alle logistieke zaken voor mijn reis naar Melbourne moeten regelen. Ik heb in Australië een Laser (die overigens geen Laser meer heet maar ILCA kwam ik bij aankomst achter) gekocht om te kunnen trainen en twee series mee te varen (voor het WK is een charterboot verplicht).

Yuri Hummel, mijn oude ploeggenoot, wilde mijn trainer/coach voor de eerste vier weken in Australië zijn. In Scheveningen heb ik een aantal dagen met hem getraind en na positieve ervaringen daar is het gelukt om hem mee naar Melbourne mee te krijgen waar hij mij vanuit de rubberboot (die ik in Melbourne heb gehuurd) kan coachen.  Daarbij is het doel om zijn eigen ervaringen in de Laser  met mij te kunnen delen, zodat we beiden stappen kunnen zetten (Yuri als coach, ik als zeiler).

Tijdens het wereldkampioenschap kan ik aansluiten bij Ben Koppelaar, coach van Nicholas Bezy, een zeiler uit Hong Kong waarmee ik in de afgelopen tijd regelmatig heb getraind. Ben en ik kennen elkaar al jaren wat belangrijk is voor goede begeleiding en rust om te presteren tijdens het WK.

Inmiddels ben ik een ruime week in Melbourne en heb ik de Australian Nationals achter de rug. Het is goed om hier nog de nodige wedstrijdjes te varen om te wennen aan het water en de omstandigheden. De invloed van alle bosbranden is zelfs op het water te merken. Het zicht is slecht en de luchtkwaliteit soms erg slecht.

Al met al een heel avontuur waarmee ik heel veel ervaring op doe en niet alleen op zeilgebied. De kosten bedragen helaas veel meer dan een programma in Europa. Gelukkig wil Yuri voor een zeer kleine vergoeding mij coachen, anders was het niet eens mogelijk om hier een coach te hebben.

De onkosten worden gedeeltelijk door het Watersportverbond en NOC/NSF vergoed. Helaas is dat budget lang niet voldoende en kan ik extra ondersteuning/sponsoring goed gebruiken. Omdat ik een verbondsstatus heb is het mogelijk om gebruik te maken van Talentboek.nl. Talentboek is een website voor crowdfunding van het Yvonne van Gennip Talent Fonds voor sporters met een status tot en met 24 jaar.  

Vind je het leuk om mij te steunen? 

Doneer!

Natuurlijk zal ik met het bestuur een leuke tegenprestatie verzinnen.

Duko Bos

(foto’s Jon West)